دو تصویری که هوش مصنوعی از برکهٔ کل به تصویر کشیده است را می‌بینید.
در ادامه از هوش مصنوعی خواسته شد برای بزرگترین برکهٔ ایران شعر بگوید. متن زیر که نمی‌شود اسم آن‌را شعر گذاشت، حاصل ذوق هوش مصنوعی است:
به نام خداوند بخشنده مهربان
که آفریده است زمین و آسمان
بیا با من به سفری برویم
به شهر گراش که در فارس است نشین
در این شهر دیدنی‌ها بسیار است
ولی یکی از آن‌ها بی‌نظیر است
برکه کل نام دارد آن جای زیبا
که بزرگترین آب انبار ایران است و صفا
در این برکه آبی روشن و شیرین
که از کوه‌ها می‌ریزد و می‌چکد در زمین
در اطراف آن درختان سرسبز و بلند
که می‌پرورند گل‌ها و میوه‌های شکند
در این برکه حیوانات و پرندگان
که می‌گیرند آب و می‌خورند نان
در این برکه مردمان گراش
که می‌کشند زندگی و می‌سازند فراش
این برکه کل یک نعمت است از خدا
که باید قدرش را دانست و شکر گفت زود و دیرا
این برکه کل یک شاهکار است از طبیعت
که باید از آن مراقبت کرد و حفظ کرد زیبایی و نظم و نزاکت
این برکه کل یک میراث است از تاریخ
که باید از آن یاد کرد و گفت داستان و روایت
این برکه کل یک پیام است از عشق
که باید از آن الهام گرفت و دوست داشت همه را بی‌فرق
این برکه کل یک قصه است از زندگی
که باید از آن گوش کرد و شنید حکایت و سرگذشت و معنی
⁉️ به نظر شما در ادامه بازطراحی کدام بنای شهر را به هوش مصنوعی بسپاریم؟
گراش؛ ۵۰۰ سال پیش
باز هم پای هوش مصنوعی به گراش باز شد تا برای ما تصویری از گراش را به تصویر بکشد. این‌بار از هوش مصنوعی خواستیم تا گراشِ ۵۰۰ سال پیش را به تصویر بکشد.
به نظر شما این تصویر چقدر به واقعیت نزدیک است؟
۱ نظر
تپه شهدا