به گزارش خبرنگار پندری، مهندس حسین حسینزاده ابتدا از هیأت امنای حسینه ابوالفضل تشکر کرد و چرایی قبول دعوت هیأت محبان اهلبیت(ع) را اینگونه توضیح داد: «این هیأت، گروهی است که فراتر از یک هیأت مذهبی عمل میکند. فعالیتهای جهادی و انقلابی دارد. علت حضور من هم همین است.»
بروکراسی، یکی از موانع راهانداری کسبوکار
او به انتخاب شعار سال توسط مقام معظم رهبری اشاره کرد و گفت: «انتخاب شعار سال توسط رهبری در چند سال گذشته مانند اقتصاد مقاومتی، جهش تولید و غیره، نشان از اهمیت و توجه به تولید است. بعد از انتخاب شعار سال توسط مقام معظم رهبری، جلسات مختلفی توسط مسئولین، پیرامون این شعار گرفته میشود. اما نتیجه ندارد. باید در عرصهی تولید مشوقها و تسهیلگریها را داشته باشیم. یکی از موانع، وجود بروکراسی شدید در کشور است.»
حسینزاده در ادامه میگوید: «چرا ما باید در موضوع سهولت کسب و کار در رتبه ۱۲۷ام جهان باشیم؛ در کنار کشورهای جنگزده مثل افغانستان و عراق؟ ما منابع زیادی داریم. در گاز اول هستیم و در نفت دوم یا سوم. مردم ما هم پای کار هستند. پس چرا کشور به این حال و روز افتاده است؟ وزارت اقصاد ستاد رفع موانع دارد ولی انجام نمیشود.»
برای راهاندازی باید هزار جا برویم
نماینده مردم به تماسهایش با تولیدکنندگان اشاره میکند و میگوید: «من با چند تن از تولیدکنندگان صحبت کردهام. از گراش با شرکت فسیل و ایل و ویل تماس گرفتهام. گفتهام مشکل و موانع چیست؟ میگویند برای راهانداری باید هزارجا برویم. درد جامعهی ما بوررکراسی اداریست.باید یک پنجره واحد شکل بگیرد که کارها را تسهیل کند.» او در ادامه به مشکل جوانان اشاره میکند و میگوید: «اولین موضوع، مسکن است. از جوانی بپرسی چرا ازدواج نمیکنی، میگوید مسکن نیست یا گران است. خوب شغلی ندارد که برود کار کند. تولیدی هم که نداریم.»
وام کمبهرهی ۴ درصدی، از مشوقهای سرمایهگذاران
حسینزاده به مشوقهای سرمایهگذاری اشاره میکند: «باید سرمایهگذارها را با تسهیلات و وامهای کمبهره ۴ درصد تشویق کنیم. دولت هم باید آستین همت را بالا بزند. جامعه به گونهای شده که تا رابطه در ادارات نباشد، کار پیش نمیرود. چرا؟» او تکمیل میکند: «ما کلی کارمند دولت داریم. من یک بازدیدی از لامرد و عسلویه داشتم. چون پروژه دولتی بود تعداد زیادی کارمند بالای سر یک پروژه بود. ولی اگر خصوصی بود، چون از جیب باید بپردازند، افراد کمتر میشد.»
حسینزاده در خصوص فروش نفت میگوید: «رئیس کمیته نفت مجلس هستم، میدانم با چه خونِ دلی ۲ تا بشکه نفت فروخته میشود. پولمان را حالا بدهند یا نه. واقعا نیروهای جهادی و انقلابی پای کار هستند. ما داریم به سمتی میرویم که خامفروشی نکنیم. با این حال بعضی اوقات پولها هم بلوکه میشوند.» نماینده مردم لار، گراش، خنج و اوز به یکی دیگر از موانع اشاره میکند و میگوید: «مالیاتها هم هوشمند نیست. ما مالیات بر خانه خالی را وضع کردهایم. چقدر ثبتنام کردهاند؟ وقتی شفافیت نباشد، دچار چالش میشود.»
تفاهمنامهی ایران و چین را به شخصه مثبت میبینم
حسین حسینزاده به قرارداد ۲۵ سالهی ایران و چین هم اشاره میکند و میگوید: «این تفاهمنامه فعلا مفاد اولیهش مشخص شده و برای جزئیات باید به مجلس بیاید. طی صحبتی که با هیأت رئیسه مجلس داشتم، این قرارداد باید به صورت لاتین به مجلس بیاید.» او این تفاهمنامه را از چند جنبه قابل بررسی میداند: «اول اینکه به شخصه این موضوع را مثبت میبینم. و اینکه در بحث زیرساختها، ریلسازی، انرژی و غیرهی ما کار میشود. باید توجه کنیم که الآن نگاه جغرافیای اقتصادی دنیا از غرب به شرق رفته است. چین الآن کمی از آمریکا از لحاظ اقتصادی عقبتر است، ولی از آمریکا پیشی خواهد گرفت.»
او تکمیل میکند: «البته بعضا قضاوتها یکطرفه است و منصفانه نیست. این یک قرارداد دوطرفه است. چین هم برای توسعهی جادهی ابریشم و دروازه بودن به آفریقا، به این قرارداد نیاز دارد. مثل ما که نیاز داریم. پس برای ما هم خوب است. دربارهی جزئیات، چرایی و چگونگی در آینده بحث خواهد شد.
انتظارم برای مطالبهگری مردم، بیش از این است
مهندس حسینزاده به گزارشی کوتاه از یک سال فعالیت خود میپردازد و میگوید:«ما ۱۰ دفتر در شهرستانها، شیراز و تهران داریم. هیچ نمایندهای به این گستردگی فعالیت نمیکند. البته انتظارم بیشتر از اینهاست. فکر میکردیم مطالبهگری بیشتر باشد. مطالبهگری فوقالعاده ضعیف است. گله نمیکنم، وظیفهام را انجام میدهم. اهل مشورت هم هستم. ولی نیاز به کمک هم دارم. تاکنون بیش از ۲۰۰۰ نامه داشتیم که ۹۹ درصد آن شخصی بوده است. من به شخصه ۲۰ ساعت از ۲۴ ساعت مشغول به فعالیت هستم..» او به گاز باغ موسی اشاره میکند و میگوید: «ما نباید خودمان را محدود به گاز باغ موسی و نصب فلان دکل در خیابان بسیج کنیم. درست است، شورا نداریم، پیگیری میکنیم. ولی بیشتر از اینها نیاز به کمک داریم.»
او میگوید: «ما در حال پیگیری اتوبان جهرم، لار و بندر هستیم. و بعد برویم سراغ مجوز کارخانهها. همهی مسائل که حل شد، آنوقت، سرمایهگذارن خصوصی بیایند پای کار.» به اوز نیز اشاره میکند و میگوید: «یک پوشاکسازی در حال احداث است. مجوز بیمارستانی را که هشت سال است پیگیری میشود، صادر شده است. ۸۵ میلیارد تومان اعتبار جاده روستایی نیز گرفته شده است.» نماینده موارد دیگری را هم برمیشمارد و میگوید: «تونل بالنگستان یا همان خلیج فارس، ۱۲۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد ولی فقط سالیانه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بودجه دارد.
طرحها آماده است، سرمایهگذارن مراجعه کنند
حسینزاده به طرحهای تولیدی اشاره میکند و میگوید: «طرحهای تولیدی در دفتر بنده آماده است. خیرین و سرمایهدارانی که آمادهاند، بیایند تا این طرح در اختیارشان قرار بگیرد. یکساله سرمایه را درمیآورد. آب زیادی هم نمیخواهد. قابلیت اجرا و ارزآوری هم دارد. باید پای کار بیایند.»
مشکلی با طرح پرورش شترمرغ ندارم، ولی نه در این مقیاس
نماینده مردم در خصوص پروژهی پرورش شترمرغ گفت: «از من خواستهاند در این خصوص شفاف صحبت کنم. هدف اصلی رفع موانع سرمایهگذاری است و با نیت خالصانه آمدهاند. و اینکه نه من و نه دفاتر، حق دخالت در هیچ فعالیت اقتصادی را نداریم و ورود نمیکنیم. اما طرحهایی که آمادهست، تسهیلگری را انجام میدهیم.» او به پروژهی پرورش شترمرغ میپردازد و عنوان میکند: «آقای جعفری، ۷-۸ سال است که پیگیری میکند. طرحی جامع و کامل هم است. با مشاوران وزارت صمت و برنامهو بودجه هم در این خصوص مشورت کردهام. این طرح کامل است، ردخور هم ندارد. بزرگترین طرح پرورش شترمرغ در چابهار است که ۷۱.۵ هکتار وسعت دارد. ایشان زحمت کشیدهاند ولی در این مقیاس شدنی نیست. من مخالفتی با اصل طرح ندارم. برای شروع و راستیآزمایی ۲۰ هکتار سمت اناغ به ایشان واگذار شده که بعد طرح ادامه داده شود.»
دلها را با هم صاف کنیم
حسینزاده در پایان صحبتها گفت: «ممکن است اختلاف سلیقهها باشد ولی در کمال همدلی باید دلها را با هم صاف کنیم. شهر ما پر شده از کبابی و فستفودی و سوپرمارکت. خواب و تمرکز درست و حسابی نداریم. تحرک هم نداریم. با این وضع باید به فکر بیمارستان دیگر باشیم.» او چند توصیهی خودمانی هم داشت: «فرهنگ کتابخوانی را بالا ببریم. ظرفیت انتقادپذریری را بالا ببریم. برای زندگی برنامهریزی کنیم.»
پرسش و پاسخ مردمی: از شهرک آزادگان و حقالتدریسیها تا سلطانآباد
بعد از پایان سخنرانی مهندس حسینزاده، مجری دو سؤال مردمی که از سمت حاضرین به دستش رسیده بود را مطرح کرد:
مجری: ما اهالی شهرک آزادگان، با پرداخت ۳۵ میلیون تومانی به شهرداری، باز هم روی دیوارها نوشتهاند «تخریب میشود»، روی زمین هم نوشتهاند «ملی». صدای ما جوانان را بشنوید. چون شهردار و فرماندار ناتوان داریم.
حسینزاده: مشکلات شهرک آزادگان یا زورآباد، در شورای سوم هم مطرح شد و دکتر فتحی پیگیریهایی انجام دادند. مشکل ساخت و مالکیت مرتبط با راه و شهرسازی است که باید کار اساسی انجام شود. با توجه به تجربهی شورای سوم و نامهها با آقای سلمان مهرابی هم صحبت کردهام. یکی دو هفته پیش، از سازمان زمین و مسکن کل کشور آمدند که مشکل را اساسی حل کنند. به صورت ویژه ازشهرک آزادگان بازدید کردند. پیگیریها انجام شد و آقای شبانی، رئیس اداره راهوشهرسازی هم کار پیگیریها را انجام میدهند. نمیخواهم بگویم صد در صدی حل میشود. وظیفهی ما قانونگذاری و نظارت است. این کارها را باید راه و شهرسازی و فرمانداری انجام دهد. ولی ما وظیفهی تسهیلگری را انجام میدهیم.
مجری: نیروهای آزاد آموزش و پرورش که سابقهی تدریس داریم، امتیازی در استخدامی نداریم. با دستمزد یک پنجم نیروهای دیگر مشغول به فعالیت هستیم. چرا در مجلس مطرح نمیشود؟
حسینزاده: طرح همسانسازی رأی میآورد. طرح حقالتدریس در اولین جلسه، در دستور کار قرار خواهد گرفت. البته بعد از جلسه کمیسیون آموزش در صحن مجلس آورده میشود و من رأی مثبت خواهم داد. من جلساتی با فرهنگیان گراش داشتهام و از این طرح حمایت میکنم.
بعد از پایان صحبتهای نماینده، یکی از حاضرین از روی صندلی بلند شد و ضمن عذرخواهی به بیان مشکلات مردم سلطانآباد پرداخت: «قرار شد به خانههایی ساخته شدهی مردم سلطانآباد به صورت موقت آب و برق بدهند. ندادهاند. چرا تعیین تکلیف نمیشود؟»
حسینزاده: «۵-۶ بار بازدید داشتهایم. برق سلطانآّباد با کمک خیرین و با مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان حل شد.»
یکی از اهالی سلطان آباد: فقط به ۴۰ تا از خانهها برق دادهاند. از فرمانداری گفتهاند به هیچ عنوان برق ندهید. کارمند اداره برق اینجا در جلسه حضور دارند…
حسینزاده: یک مسئلهی کلی عرض کنم. چرا حاشیهنشینی زیاد میشود؟ چون داخل شهر زمین و مسکن گران است. حالا ما وظیفه داریم حل کنیم. بنده به فرماندار سابق گفتم یک کارگروه تشکیل دهد تا این مشکل حل شود. نماینده هم کمک میکند. باید یک تیم تشکیل شود. به طور مثال گازرسانی باغ موسی که در حال انجام است، با کمک شورای سابق، شهرداری و اداره گاز و دادستان، گرچه خارج از قانون بود و خطر داشت ولی در حال انجام است.
یکی از اهالی سلطانآباد قصد ادامه بحث داشت که مجری این موضوع را به بعد از مراسم موکول کرد. بعد از اتمام رسمی مراسم، اهالی سطانآباد و دیگر حاضرین، مشکلات خود را با نماینده و مسئولان دفاتر گراش و تهران در میان گذاشتند.
هیأت محبان اهلبیت(ع) در حالی یازدهمین سال فعالیت خود را پشت سر میگذارد که در عرصههای مختلف فرهنگی، مذهبی، جهادی و اجتماعی در شهر فعالیت داشته است. این هیأت هر هفته چهارشنبهشبها در صورت مساعد بودن شرایط کرونایی، به صورت حضوری برنامه دارد. با توجه به محدودیت مکانی خودِ هیأت که در حسینیه حضرت زینب(س) میباشد، مراسمها در حال حاضر، در حیاط حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) برگزار میشود.
۱ نظر
حسین زاده به طمع رای مردم لار و اوز و خنج، گراش را رها کرده و چسپیده به جاهای دیگه. او شده مصداق «ناودان رو به کوچه»
غافل از اینکه اونها هرگز به او رای نخواهند داد قطعا مردم گراش هم دل خوشی از او ندارند و به او رای نمی دهند
این را گفتم که ایشون بداند. این خط و این نشون. حالا خواهیم دید