به گزارش پندری، این مراسم به بهانه‌ی برگزیده شدن ساز «بلبل ایران» در جشنواره فیروزه برگزار شد. شورای شهر و شهرداری جناج که برگزارکننده‌ی این مراسم بودند، از مسئولان و پژوهشگران جنوب مرکزی ایران برای حضور در این مراسم دعوت کرده بودند. لقبِ «گنج شایگان جناح» را دکتر ایرج افشار، بعد از بازدید از آثار او به احمد مدان داده است.
گروهی از گراش نیز در این مراسم حضور داشتند. عبدالعلی صلاحی، پژوهشگر گراشی و مسئول بنیاد کهن‌پارسیان سخنرانِ ویژه‌ی این برنامه بود. خبرنگاران پندری نیز، از دیگر مدعوین این مراسم بودند. رؤسای ادارات فرهنگ و ارشاد لار و اوز، از دیگر مهمانان تجلیل از استاد مَدان بودند.
احمد مَدان یا احمد پذیرا، در بحرین متولد شده است. او از همان جوانی عکاسی را به صورت جدی دنبال می‌کند. ۱۷۵ آلبوم، حدود ۴۵ هزار عکسِ پشت‌نویسی شده در حوزه جامعه‌شناسی و مردم‌شناسیِ مردمِ جنوب، از دستاوردهایِ او است. او در موسیقی نیز حرف برای گفتن دارد. سازِ «بلبل ایران» ساخته‌ی او، در جشنواره‌ی فیروزه ۱۴۰۰ در استان هرمزگان مقام اول را در خلاقیت ساخت سازهایِ بومی کسب کرده است.
این پیرمرد که ۹۰ سالگی را رد کرده و به سختی می‌توانست صحبت کند، در بخشی از این مراسم، درباره‌ی ساختن این ساز گفت: «وسایلی که برای ساخت این ساز در اختیار من بود، کم بود. وگرنه می‌شد پیشرفته‌تر هم ساخت.» استاد احمد مدان که تسلطِ خاصی به اشعارِ هندی نیز دارد، درباره‌ی این اشعار گفت: «اشعار هندی خیلی با معنا و عمیق هستند.» احمد مدان روابطی که بین حروف ابجد با حروف انگلیسی وجود دارد نیز کشف کرده است.
عبدالعلی صلاحی سخنرانِ ویژه‌ی این مراسم بود. او در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «جناح مثل نگینی بر هرمزگان و جنوب مرکزی ایران می‌درخشد. این بالندگی و پیشرفت جناح به خاطر حضور افرادی است که می‌خواهم اسم ببرم.» صلاحی در ادامه اسامیِ افرادی همچون «احمد مَدان»، «منصور عباسی»، «ابراهیم عباسی»، «حاج‌احمد درودی» و چند تن از بزرگان جناح و فعالیت‌هایِ آن‌ها را ذکر کرد.
صلاحی در ادامه‌ی صحبت‌هایش، به روزهایی اشاره می‌کند که برخی شهرهای منطقه معلم نداشتند و معلم‌های جناحی در دیگر شهرها تدریس می‌کردند.
رئیس بنیاد کهن‌پارسیان خاطره‌ای از اولین دیدارش با استاد احمد مَدان را روایت می‌کند و می‌گوید: «اولین بار که کارهایِ استاد را در خانه‌شان دیدم ،در دفترِ یادداشت‌شان نوشتم: با اینکه ۲۵ سال در حوزه‌ی جامعه‌شناسی پژوهش کرده‌ام، اما من در مقابل شما کوچک هستم. ایشان خیلی انسان بزرگی هستند. همین است که خیلی دوست دارم کاری برای ایشان انجام دهم.»
عبدالعلی صلاحی درباره‌ی آثار استاد مدان می‌گوید: «کارهای ایشان می‌تواند منشأ خدمات مختلفی باشد. کتاب و عکس‌هایِ ایشان که همه به صورت محلی پشت‌نویسی شده است، هر کدام می‌تواند به یک تک‌نگاری شهری تبدیل شود. کارِ ایشان می‌توان گفت یک دائره‌المعارف است. از اصطلاحات، کنایات، واحدهای اندازه‌گیری و موارد مختلف.»
صلاحی در پایان برای استاد مدان آرزوی سلامتی کرد و گفت: «امیدوارم نتایج کارهایشان را ببینید. من یک عضو کوچکی هستم که می‌توانم کمک کنم تا کل آثار استاد به چاپ برسد.»
