صحبت‌های یوسف صدرزاده، رئیس هیات بسکتبال گراش، خودش و رشته بسکتبال را معرفی می‌کند و از استعدادها می‌گوید و آنچه از مسئولان می‌خواهد.
صحبت‌های صدرازده در گفت‌وگو با پندری را بخوانید:
یوسف صدرزاده هستم متولد ۱۳۶۴ در خراسان شمالی، بجنورد به دنیا آمدم و بزرگ شدم. از ۹ سالگی بسکتبال را شروع کردم و در تمامی رده‌های سنی در تیم‌های استانی بودم و از ۱۶ سالگی ورزش حرفه‌ای و باشگاهی شروع شد و توانستم در لیگ‌های مختلف دسته یک، دو، زیرگروه لیگ‌ها و دسته‌جات آزاد به صورت حرفه‌ای با مربیان خوشنام بسکتبال ایران کار کردم. متاسفانه در سن ۲۵ سالگی به دلیل آسیب‌دیدگی شدید ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشته و وارد عرصه مربیگری شدم.
کارنامه رئیس هیات بسکتبال
در ابتدای کار مربیگری بلافاصله کارت درجه ۳ را گرفتم و چون می‌دانستم این رشته یک رشته آکادمیک و بسیار گسترده است تمامی کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی که برگزار می‌شد را با ولع دانش‌اندوزی گذراندم. دوره مربیگری درجه ۲ را در مشهد و زیر نظر آقای بهزاد افرادی کاپیتان اسبق تیم ملی گذراندم و در نهایت دوره مربیگری درجه یک سبز( بالاترین سطح مربیگری داخل کشور) را با موفقیت زیر نظر دکتر علی توفیق گذراندم. در این بین بیش از ۳۰ کارگاه و دوره در زمینه‌های آموزش بسکتبال پایه، بسکتبال حرفه‌ای، هدایت تیم در مسابقات، تغذیه، بدنسازی حرفه‌ای بسکتبال و … گذرانده‌ام همچنین شانس حضور و استفاده از دوره‌های بین‌المللی زیر نظر مدرسان رسمی فدراسیون جهانی مانند پروفسور ترونیک از صربستان، آقای بایرمن از آلمان، ماتیچ از صربستان، ترومن از آمریکا و همچنین مربیان بزرگ ایرانی مثل دکتر مهران حاتمی ٫ صفا علی کمالیان و … را گذرانده‌ام.
به دلیل ازدواج و شرایط کاری به این منطقه مهاجرت کردم و در ابتدای امر با مراجعه به ادارات، ورزش بسکتبال را در گراش، اوز و لار راه‌اندازی کردم که بعد از مدتی بسکتبال در گراش و اوز را ادامه و توسعه دادم.
طبیعتاً بازیکنانی که در سطوح و لیگ‌های حرفه‌ای ورزش می‌کنند دارای مقام‌ها و افتخارات زیادی هستند. من هم مقام‌های زیادی در سطوح شهرستان استان و کشور با عناوین مختلف رده‌های سنی، دانش‌آموزی، دانشجویان، قهرمانی کارگران کشور، نظام مهندسی و…. داشتم.
در این مدت ۶ سال اقامت در منطقه سه بار با تعامل با آموزش پرورش وارد مدارس شدم و استعدادیابی در مدارس گراش انجام دادم که آخرین بار آذر ۱۴۰۲ بود.
بسکتبال در گراش هم‌دوش با شهرهای بزرگ
همان‌طور که از اخبار بسکتبال مطلع هستید ما در شهر کوچک گراش توانسته‌ایم هم‌اندازه شهرهای بزرگی مثل جهرم و یا نواحی مختلف شیراز در اردوهای ملی و لیگ‌های حرفه‌ای سهم داشته باشیم که البته با کمبود امکانات و نداشتن ابزارهای اولیه آموزشی مثل تخته حلقه استاندارد یا توپ بسیاری از استعدادهای کشف شده این ورزش را ترک کردند.
کلاس‌های آموزشی پسران روزهای زوج ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹ و دختران روزهای یکشنبه و سه‌شنبه ساعت ۱۷ الی ۱۸:۳۰ ( خانم فاریابی) و روزهای یکشنبه و پنج شنبه ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷ (خانم عظیمی) برگزار می‌شود.
دو بازیکن در میان همه استعداهای پرورش یافته گراش بسیار به آینده آن‌ها امیدوار هستم که در رده نوجوانان علی کبیریان و در رده مینی امیرمحمد غلامی استعداد هستند.
با توجه به بسکتبال مدرن امروز دیگر قد تنها فاکتور انتخاب نیست و قطعا استعداد و سایر پارامترهای فیزیکی مثل سرعت، چابکی بیشتر مدنظر است ولی اصلی‌ترین عامل پیشرفت از نظر من هوش بالا و پشتکار است.
مشکل اساسی برای بسکتبال در گراش
ما مسابقات و برنامه‌های متعدد زیادی برگزار کرده‌ایم اما چند مشکل اساسی مهم جهت برگزاری و میزبانی در گراش وجود دارد:
۱- فقط سالن شهدا در گراش دارای یک جفت تخته حلقه بوده که متاسفانه آن هم استانداردهای لازم را ندارد و سالن‌های محبی و آبشار فاقد تخته حلقه هستند.
۲- نبودن سیستم سرمایشی در تنها سالن دارای تخته حلقه، شهدا
۳-رشته‌های دیگر در هر محله بخش یا روستا چندین تیم تشکیل داد اما بسکتبال نیازمند امکانات و آموزش تخصصی بوده و در نتیجه تیم‌های زیادی اطراف ما وجود ندارد.
توقع از مسئولین؟
مسئولین شهری می‌توانند با ترمیم فضاهای عمومی ورزشی مثل پارک شهید سلیمانی و البته در اختیار هیات قرار دادن این مکان کمک شایانی به ترویج بسکتبال کنند و البته یک نیاز اولیه و بسیار ضروری تجهیز یکی از سالن‌های محبی یا مجموعه آبشار به تخته حلقه استاندارد می‌باشد.
از مسئولین توقع داریم نسبت به افتخارات و عناوین به دست آمده حُسن توجه داشته و به جهت انگیزه مضاعف از این استعدادها تقدیر و تشویق شود.
بهترین بسکتبالیست گراش؟
علی کبیریان
فاطمه محیایی
تیم NBA مورد علاقه؟
تیم گلدن‌استیت در NBA
در یورو لیگ: رئال مادرید
در ایران هم قطعا شهرداری گرگان
کدام نوجوان بسکتبالیست گراشی را می‌توانیم ده‌پانزده سال بعد در لباس تیم ملی یا لیگ برتری می‌بینیم؟
ارسلان کاظمی و مهدی کامرانی قطعا فراتر از ایران و آسیا بودند.
امیدواری به استعدادهای گراش
بسیار امیدوارم با پشتکار و حمایت خانواده دو بازیکن علی کبیریان و امیرمحمد غلامی بتوانند باعث افتخار گراش باشند. البته که امروز علی کبیریان با تیم اوز در سوپر لیگ نوجوانان ایران بازی می‌کند و امیرمحمد غلامی هم با درخشش های پی در پی در جشنواره‌های کشوری موفق شده تا به کانون بلندقامتان ایران انتخابی تیم ملی ۲۰۳۰ دعوت شود.
در پایان ضمن تشکر از رسانه خوب پندری بابت انتشار اخبار و موفقیت هایمان تشکر نموده و می‌خواهم از این تریبون استفاده کنم و خطاب به بزرگان، معتمدین و خیرین اعلام کنم اندکی توجه به رشته‌های جدید و نوپا مثل بسکتبال ضمن درخشان‌تر کردن نام گراش در ایران با درگیر کردن جوانان شهرستان با ورزش حرفه‌ای می تواند سهم بسزایی در پویایی و سلامت جامعه و کاهش انواع بزهکاری و ناهنجاری‌های اجتماعی داشته باشد. ما در راه پیشرفت نیازمند حامی مالی هستیم امیدوارم که از این رسانه صدای ما را شنیده و دست بچه‌های گراش را بگیرند.
