از گذشتههای دور هروقت دلم از دنیا میگیرد و میخواهم با دوستان شهیدم درد دل کنم و از آنان طلب کمک نمایم، وقت و بیوقت میروم گلزار شهدا. حال خوشی پیدا میکنم و سبک میشوم (به قول امروزیها ریکاوری میشوم).
امروز صبحِ زود (جمعه ۲۳ آبان ۹۹) نیز بنا بر عادت گذشته رفتم زیارت گلزار شهدا تا با دوستان دیرینم خلوتی داشته باشم. چرا که سفارش شده است صبح جمعه یا صبح شنبه به زیارت شهدا بروید؛ چنانکه وقتی از امام محمد باقر(ع) در این زمینه پرسیدند، میفرمایند :قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَهِ الْقُبُورِ. قَالَ: إذَا کَانَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ، فَزُرْهُمْ، (روز جمعه که شد، به زیات آنان بروید)، اما با منظره شگفتانگیز و غیر قابل باوری روبهرو شدم.
درهای گلزار شهدا قفل بود. بله درست می شنوید، «قفل بود». پنجرهها هم از سطح زمین ارتفاع زیادی داشت و با شیشه رفلکس، امکان مشاهده قبور مطهر شهدا هم میسر نشد!
کنار دیوار نشستم و برای خودم، مسئولین شهر و دستاندرکاران ساماندهی(!) گلزار زاز زاز گریستم. به یاد قبرستان بقیع افتادم که توسط وهابیون و متحجرین محصور و محدود شده است، ولی گلزار شهدای گراش کجا و آنجا کجا؟
قبرستان بقیع با نرده محصور شده است و در هر شرایطی از کنار دیوار و از هتلها و مسافرخانههای اطراف امکان مشاهده و زیارت وجود دارد، ولی شهدای گراش با دیوار ضخیم و سقف چندلایه چنان زندانی شده اند که هیچ راه منفذی ندارد و شبیه زندان هارون الرشید شده است.
لابد وقتی سالن مفروش شد و به تجهیزات برودتی و حرارتی و سیستم صوت مجهز شد، سیستم ایمنی آن شدیدتر خواد شد و خانوادهها و دوستان شهدا برای حضور در جوار مرقد شهدا، باید نوبت قبلی گرفته و در روز و ساعتی معین طبق نظر آقایان موفق به زیارت شوند!
هیات امنا گلزار شهدا باید بدانند:
۲- «تخریب و یکسانسازی» قبور شهدا طبق نظر رهبر انقلاب، خانواده و دوستان شهدا، کاری ناپسند و غلط است.
موضوعی که رهبر عزیز انقلاب نیز به طور علنی لب به شکوه گوشودند و فرمودند:
«یکی از کارهای بدی که بعضی از مدیران گلزارهای شهدا انجام میدهند، این کار غلط یکسانسازی قبور شهدا است. این [جا] خوب است؛ همین درست است، بیایند صاحبان این شهدا، پدرانشان، مادرانشان، فرزندانشان، همسرانشان، علامتی داشته باشند، عکسی داشته باشند، این خوب است. این شکل، شکل طبیعی است. هیچ لزومی ندارد که ما این [علامتها] را صاف کنیم، به خیال اینکه میخواهیم زیباسازی کنیم. زیبایی هر جایی و هر چیزی به حَسَب خودش است؛ زیبایی انسان، زیبایی باغ، زیبایی قبرستان، زیبایی هر چیزی را باید به حَسَب خودش محاسبه کنیم».
۲- قاعدتاً «ساختن دیوار بلند آجری» اطراف این قبور مطهر، به هیج وجه قابل توجیه نیست و هرگز خانواده شهدا بدان راضی نمیشوند.
۳- بدیهی است با این وصف، «مسقفکردن و محصور کردن» گلزار شهدا کاری ناپسندتر و زشتتر است.
۴- «زدن قفل و زنجیر» بر دربهای ورودی و تبدیل آن به زندان انحصاری، اصلاً قابل تحمل نیست و به عزیزان دستاندرکار هشدار میدهیم که با این تخلف و توهین آشکار مقابله خواهد شد.
نکته پایانی:
از اینکه با چه استدلال و منطقی و توسط چه افرادی این اقدام صورت میگیرد، بنده اطلاعی ندارم انشاءالله که نیّتشان خیر است و برای تکریم و بزرگداشت شهدا این هزینه عظیم را صرف میکنند.
ولی میشد مثل بسیاری از شهرها ازجمله قم، سالن چند منظورهای را در کنار گلزار ساخت تا برای مراسم مورد بهرهبرداری قرار گیرد. در هرحال این کار صورت نگرفت و هزینه هنگفتی خرج شده و همچنان در حال هزینه کردن هستند.
اما به منظورکاهش مضرات این تصمیم پیشنهاد می شود گلزار شهدا از سالن مجاور به شکل مناسبی تفکیک شود تا اگر مجبور به بستن سالن هستند، حداقل محوطه گلزار همیشه باز باشد تا خانوادهها، دوستان و سایر مردم بنا به حال و هوای خود بتوانند در هر ساعتی از شبانهروز به زیارت شهدا نایل شوند. هرچند (سربسته عرض میشود) پوشیده بودن قبور شهدا، خود بخود زمینهی بیاحترامی و وقوع جرائم مختلف در آن محوطه را فراهم میکند و از اول این تصمیم «غلط اندر غلط» نباید گرفته میشد.