سرویس خبری امیر حمزه مهرابی

انتخاباتی که در۲۸ خرداد ۱۴۰۰ برگزار شد را می توان انتخاباتی شگفتی ساز نامید و آن را به منزله یک پوست اندازی کامل برای نظام و تولد دوباره مردم ایران قلمداد کرد.

برای علت‌یابی این پدیده ناهنجار و پاسخ به این سوال و رفع این ابهام، باید از ابعاد مختلف به موضوع نگاه کنیم چرا که پدیده‌های اجتماعی، موضوعات پیچیده‌ای هستند که عوامل متعددی در بروز آن نقش دارند و نگاه تک‌بُعدی، آن هم از زاویه سیاسی، واقعیت مطلب را بیان نمی‌کند.

شورای نگهبان نیز بر اساس آموزه‌های اسلام، نمی‌تواند و حق ندارد امکان انتخاب را از مردم بگیرد. وجود کاندیداها با سلایق و افکار و توانایی‌های مختلف نه تنها عیب نیست بلکه چون دامنه اختیار مردم را بیشتر می‌کند، کار پسندیده‌ای است؛ لذا نمی‌توان از این بابت به شورای نگهبان ایراد گرفت که چرا امثالِ روحانی را تایید می‌کند.

 کسانی که در انتخابات شرکت نکنند گویا با دستان خود، سوراخ‌هایی را در حصار امنیت ملی ایجاد کرده‌اند و دانسته یا نادانسته به دشمن در نفوذ به دژ مستحکم امنیت و حیثیت وطن خویش کمک کرده‌اند و این عمل از یک وطن‌پرست واقعی بعید است.