پندری: سال ۱۴۰۰ سال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر است. دکتر امیرحمزه مهرابی، استاد دانشگاه، تا روز برگزاری انتخابات در سلسله یادداشت‌هایی به صورت هفتگی و با زبان ساده به این موضوع می‌پردازد. او در این یادداشت، با عنایت به مناظره‌ها و تبلیغات انجام شده و آخرین نفرات باقی مانده در کارزار رقابت، به معرفی شاخص‌های «انتخاب اصلح» در دوره فعلی ریاست جمهوری می پردازد.
این مجموعه یادداشت با نام «بهار سرنوشت» هر هفته در پندری منتشر خواهد شد.
مباحثی که در ۹ قسمت گذشته تقدیم شما شد، پیرامون ضرورت «مشارکت حداکثری» بود. در این قسمت با عنایت به مناظره‌ها و تبلیغات انجام شده و آخرین نفرات باقی مانده در کارزار رقابت، به معرفی شاخص‌های «انتخاب اصلح» در دوره فعلی ریاست جمهوری می پردازیم:
- ریاست جمهوری، بعد از رهبری، مقام دوم مملکت و عالی‌ترین مقام اجرایی کشوراست که حدود ۹۵ درصد از بودجه و ظرفیت کشور را در اختیار دارد. پس باید به کسی رأی داد که از نظر: شخصیتی، احاطه به مسائل دینی و فرهنگی و کارآمدی در حد واندازه‌ها و شبیه ترین و نزدیکترین فرد به مقام اول نظام باشد.
- به فرموده رهبر معظم انقلاب، مسئولیت ریاست جمهوری «بسیار سنگین» است و باید بر ابعاد مختلف جامعه (فرهنگی، سیاسی، دینی، اجتماعی، بین المللی، دفاعی-امنیتی، اقتصادی و…) احاطه نسبی داشته باشد. بر این اساس از بین کاندیداهای موجود باید به کسی رای داد که از جامعیت بیشتری نسبت به سایرین برخوردار باشد. داشتن تخصص در بخشی از امور اقتصادی یا پزشکی، دلیلی برای تصدی پست ریاست جمهوری نیست.
- مقام ریاست جمهوری، یک جایگاه «مدیریتی و تصمیم گیری» است و نباید آن را به مقام یک «کارشناس» یا«متخصص» یا «سخنران» و «شعبده باز» تنزل داد. یک مدیر قوی که استعداد و تجربه مدیرتی دارد، می‌تواند از برنامه‌های افراد دیگر استفاده کند ولی ویژگی مدیریتی، قابل تزریق با برنامه ریزان و سخنوران نیست. از این رو ضمن احترام به دارندگان برنامه مدون و خوب، باید بدانند که «برنامه» هرچقدر خوب باشد نیاز به «مجری و مدیر» است که آنها را اجرا کند. در کشور ما چه بسیار برنامه زمین مانده داریم که مردی برای اجرا پیدا نمی کند.
- مردم باید به «کارنامه» و «عملکرد» افراد رای دهند نه به «قول» و «وعدده های» توحالی که معلوم نیست قادر به انجامش هستند یا نه. کسانی که تاکنون تجربه مدیریتی نداشته ویا دارای سابقه ناموفقی در حوزه کاری خود هستند، نباید مورد اقبال مردم واقع شوند.
- تجربه نشان داده است که در طول انقلاب مدیران جهادی و انقلابی هر جا حاضر شده اند «ناشدنی ها» را «شدنی» و «نمی توانیم» را به «ما می توانیم» تبدیل کرده اند. این بار مردم نباید مدیران غرب‌گرا و لیبرال (که هر جا مسئولیت گرفته اند، آنجا را نابود کرده اند) را دوباره انتخاب کنند.
- یکی از ملاک های مهم و اساسی این مسئولیت، شاخص«فساد ستیزی» است. با نگاهی به کاندیدا های فعلی، به آسانی می توان فردی را که در دوره مسئولیت خویش بدون هیچ ملاحظه ای با مفسدین دانه درشت برخورد می کند، را از میان سایرین شناسایی کرد و به او رای داد.
یادداشت‌های قبلی:
#بهارسرنوشت؛چرا اغلب رؤسای جمهور ایران با نظام مشکل پیدا می‌کنند؟
#بهارسرنوشت؛ابهام‌زدایی از مفهوم دولت جوان انقلابی
#بهارسرنوشت؛ انتخاب‌های شورای نگهبان و انتخاب‌های مردم/۴
#بهارسرنوشت؛ انتخاب‌های شورای نگهبان و انتخاب‌های مردم/۳
#بهارسرنوشت؛ انتخاب‌های شورای نگهبان و انتخاب‌های مردم/۲
#بهارسرنوشت؛ انتخاب‌های شورای نگهبان و انتخاب‌های مردم
#بهارسرنوشت؛ چرا باید در انتخابات شرکت کنیم؟ /۳
