نهم ربیع، غدیر ثانی است

پندری: انتشار یادداشتی از ابراهیم جولافیان در پندری با عنوان «تاملی بر یک جشن» درباره جشن نهم ربیع، با واکنش‌های متفاوتی همراه بود.
حجت‌الاسلام مصطفی سازنده در یادداشتی که در اختیار پندری قرار داده، به اختصار ریشه‌ی جشن نهم ربیع را مشخص کرده است. با هم بخوانیم:

اهل‌بیت (ع) به ما سفارش کرده‌اند که در شادی ما شاد و در غم ما غمگین باشید؛ اما غم و شادی اهل‌بیت(ع) قدری نیاز به تامل دارد تا مصادیق آن مشخص شود.

یکی از ساده‌ترین راه‌ها این است که ایام شهادت حضرات معصومین(ع) غمگین و ایام ولادت ایشان شاد باشیم. اما برای بعضی از غم‌ها و شادی‌ها خود اهل‌بیت (ع) توجهی خاص داشته‌اند؛ مانند شهادت اباعبدالله الحسین(ع) که همه‌ی ائمه‌ی اطهار از وجود مقدس پیامبر اکرم(ص) تا وجود ذی‌جود حضرت ولی‌عصر(عج) توجه ویژه‌ای داشته‌اند.
در باب شادی اهل‌بیت(ع) هم بدین نحو، روز غدیر خم مورد توجه و تاکید بوده است.

اما آیا در باب روز نهم ربیع‌الاول، سالروز آغاز امامت حضرت ولی‌عصر (عج) نیز این چنین توجه ویژه‌ای از طرف اهل‌بیت(ع) وجود دارد؟
ریشه بزرگداشت نهم ربیع‌الاول کجاست؟ آیا این جشن و شادی ریشه‌ای دارد یا صرفا برای دفع افسد (عیدالزهرا) به فاسد شکل گرفته است؟

با بررسی ساده در کتابی که تقریبا در تمامی منازل و مساجد در دسترس است، می‌توان ریشه‌ی این جشن را یافت. در کتاب مفاتیح‌الجنان حاج شیخ عباس قمی، در باب دوم اعمال ماه ربیع‌الاول، از روز نهم ربیع باعنوان «روز عید بزرگ» یاد شده است. از این روز طبق روایتی از وجود مقدس امیر المومنین علی(ع)، روز استغفار و توبه و روز اطعام کردن برادران ایمانی و خشنود کردن آن‌ها و روز لباس نو پوشیدن و نفقه خانواده را توسعه دادن ذکر شده است.

با بررسی عمیق‌تر در کتبی مانند بحارالانوار علامه مجلسی و سفینهالبحار حاج شیخ عباس قمی، به تعابیر دیگری همچون «غدیر ثانی»، «یوم فرحه الشیعه» و «یوم عید اهل‌البیت(ع)» و … یاد شده است.

حال با این چنین توجه ویژه و تعابیری که برای این روز ذکر شد، ریشه شادی در این روز مشخص می‌شود و صرفا برای دفع افسد به فاسد شکل نگرفته است.

در پایان باید یا آور شویم که اصل جشن از طرف اهل‌بیت(ع) ثابت شده است و باید توجه داشت که برای تذکر به مردم، کافی است آن‌ها را به منابع معتبر و دم دستی خودمان ارجاع دهیم تا حقیقت بر آن‌ها آشکار شود.

والسلام علی من‌اتبع الهدی