مسیر ریل‌‌شده‌ای که گراش به مقصد دانشگاه فرهنگیان دارد

صادق حاجی پور / پندری: قبل شروع این یادداشت به عنوان مقدمه این را عرض کنم که نویسنده، چرا عزم به نوشتن این موضوع کرده‌. البته، پیش‌تر از این یادداشت نیز چند جایی که فرصتی ایجاد شد یا حس شد موقعیت مناسبی به دست آمده، سعی کردیم موضوع را بیان کنیم و اهمیت آن را شرح دهیم. صادق نوروزی نیز، از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، پیش‌تر در یادداشتی اهمیت موضوع را شرح داده و راجع به چرایی این مطالبه نکاتی را به قلم آورده اما آنچه که امروز به نظر می‌رسد باید به آن توجه کرد، چند نکته‌ای است که در ادامه به تحریر آمده است.

هر شخص مطلع و آشنا به ساختار دانشگاه فرهنگیان این را خوب می‌داند که ساختار کلی دانشگاه فرهنگیان، یک ساختار غیرمختلط بر مبنای واحد‌های مجزای برادران و خواهران می‌باشد.
از طرفی خبر مسرت بخش اخذ مجوز، جهت تاسیس دانشگاه فرهنگیان واحد برادران در لار، با توجه به تلاش‌های دکتر جعفرپور، نماینده‌ی شهرستان‌های لار، خنج، گراش و اوز در مجلس شورای اسلامی، یک اتفاق خوب است که اهمیت موضوع را امروز برای منطقه دو چندان می‌کند.

شخصا معتقدم تاسیس دانشگاه فرهنگیان در منطقه‌ی جنوب فارس که کمبود نیروی انسانی، به ویژه نیروی بومی در بدنه‌ی آموزش و پرورش محسوس است، می‌تواند خبر از یک اتفاق خوب برای جبران کاستی‌ها باشد.

اما چرا این موضوع امروز برای گراش می‌تواند یک برگ برنده باشد؟
با توجه به ساختار دوگانه‌ی دانشگاه فرهنگیان که در واقع مکمل یکدیگر هستند و تلاش‌های چندساله‌ی دکتر جعفرپور در جلب نظر هیات امنای این دانشگاه و شورای گسترش آموزش عالی، می‌توان این را عنوان کرد که در واقع این مسیر برای اخذ مجوز واحد خواهران برای گراش، ریل‌گذاری شده است و برای تکمیل ساختار این دانشگاه در منطقه‌ی جنوب فارس، کافی‌ است گراش، همین مسیر ریل شده را بپیماید که شاهد هر دو واحد دانشگاه در منطقه باشیم.

از این نکته هم نمی‌توان چشم‌پوشی کرد که با توجه به تغییر سیاست‌های کلی دانشگاه فرهنگیان از آذر ۹۶ مبنی بر تقویت مراکز تربیت معلمِ گذشته جهت تقویت دانشگاه فرهنگیان در سطح کشور، امروز فرصت خوبی‌ است برای پیگیری این مهم؛ چرا که همه یا حداقل بزرگترهای ما خوب به خاطر دارند گراش تا سال ۷۴ یکی از دانشسراهای تربیت معلم را در خود داشت و تا امروز هم، نیروهایی که مشغول به خدمت هستند یا بسیاری که امروز بازنشسته شده‌اند، تعاریف خوبی را از آن دوران به زبان می‌آورند.

همه‌ی این امیدواری‌ها امروز از این جهت ایجاد شده است که گراش با همت و درایت جوانانش توانست پیروز انتخابات این دوره از مجلس باشد و نماینده‌ای را از دل خود به مجلس فرستد که ندای وحدت و همدلی برای منطقه را شعار تلاش‌های خود کرده است. به نظر می‌رسد یک موضوع این چنینی که می‌تواند نیازهای منطقه را در سطح تربیت و تامین نیروی انسانی به ویژه نیروی انسانی بومی پاسخ دهد، هدف خوبی است برای مهندس حسین‌زاده در راستای تحقق شعار وحدت و همدلی برای منطقه.