وضعیت گراش زرد است و مدرسه‌ها باز هستند. کرونا جایی داخل مدارس کمین کرده است و البته کسی حضورش را احساس نمی‌کند.
خبرنگار پندری در پیگیری‌های خود متوجه شده تا پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۹، حداقل پنج دانشآموز و چهار معلم به کرونا مبتلا و تست آن‌ها مثبت شده است. در حالی‌که صبح ۱۳ شهریور اعلام شد آموزش مدارس تنها به صورت مجازی است، شب اما وضعیت تغییر کرد و آموزش نیمه‌حضوری در دستور کار قرار گرفت. اما حالا آیا مسئولان مدارس را از حضور دانش‌آموزان خالی می‌کنند؟ یا آموزش حضوری با این جمله که «حضور دانش‌آموزان اختیاری است» توجیه خواهد شد؟
صبح چهارشنبه ۲۷ شهریور از یکی دو مدرسه‌ی شهر گراش به پندری خبر رسید معاون آموزشی آموزش و پرورش با حضور در این مدرسه‌ها گفته خود را برای کلاس‌های مجازی آماده کنید. اما محمد قادری، معاون آموزشی اداره آموزش و پرورش گراش این خبر را تکذیب کرد و گفت ما تابع ستاد مبارزه با کرونای شهرستان هستیم و همچنان روش آموزشی همان نیمه‌حضوری است.
او به پندری گفت: وضعیت کرونایی شهرستان با اعلام ستاد کرونا در گراش به صورت ماهانه به ما اعلام می‌شود. سه وضعیت سفید، زرد و قرمز برای شیوه‌نامه آموزش وزارت آموزش و پرورش تعریف شده‌است و به تناسب وضعیتی که از سوی ستاد کرونا شهرستان اعلام می‌شود، مدارس شیوه آموزش را تغییر می‌دهند.
او ادامه داد: در حال حاضر با توجه به وضعیت زرد شهرستان، فعالیت‌های آموزشی تمامی مقاطع تحصیلی به صورت نیمه‌حضوری (حضوری‌ـ‌مجازی) می‌باشد.
نکته‌ی جالب در صحبتهای قادری این است که میگوید: مدارس اختیار تصمیم‌گیری به جهت تغییر وضعیت آموزش از مجازی به حضوری یا بالعکس را ندارند؛ اما دانشآموز با اختیار خود می‌تواند در مدرسه حضور پیدا نکند.
اختیار نداشتن مدارس در تصمیم‌گیری، شرایط را پیچیده کرده است. برای تصمیم‌گیری در زمینه‌ی کرونا باید در میانه‌ی میدان و در بین دانش‌آموزان بود تا مشخص شود دانش‌آموزان چه مقدار به رعایت اصول بهداشتی مقید هستند.
۲۰ کیلومتر آن طرف‌تر اما اوضاع متفاوت است. وضعیت شهرستان لار همچون گراش زرد است، اما اختیار تصمیم‌گیری درباره‌ی حضوری یا مجازی بودن کلاس‌ها به عهده‌ی مدارس گذاشته شده است.
عمران شاکری، مسئول روابط عمومی اداره آموزش و پرورش لارستان در گفت‌و‌گو با پندری میگوید: با توجه به وضعیت زرد کرونا در لار، آموزش در مدارس لار به صورت ترکیبی (حضوری‌ـ‌مجازی) طبق شیوه‌نامه وزارت آموزش و پرورش است. اما مدیران مدارس اختیار دارند که با توجه به شرایط آموزشی در مدرسه خود، شیوه آموزش را تغییر دهند.
او همچنین میگوید: در حال حاضر مدارسی داریم که به صلاح‌دید مدیر مدرسه، به صورت کاملا مجازی فعالیت می‌کنند.
امیرحسن تراب‌پوران نیز که در یکی از مدارس لار تحصیل می‌کند درباره وضعیت کلاس‌ها میگوید: آموزش‌ها مجازی شده و بعد از ۲ هفته کلاس مجازی، یک هفته کلاس حضوری برای رفع اشکال هم برگزار می‌شود.
تماس ما با چندتن از مدیران مدارس برای شنیدن نظرات آنان درباره آموزش نیمه حضوری و میزان رعایت دستورالعمل‌ها توسط دانش‌آموزان بی‌نتیجه ماند. در خلال گفت‌وگوهای کوتاه می‌شد فهمید منعی برای صحبت در این‌باره وجود دارد. شاید کلید منع صحبت مدیران با رسانه‌ها در سخنان پنجشنبه‌ی وزیر آموزش و پرورش باشد که گفته «تاکنون از هیچ مدرسه‌ای گزارشی مبنی بر ابتلای دانش‌آموزانش به کرونا دریافت نکرده‌ایم.» گویی آمار مبتلایان توسط مدارس اعلام می‌شود نه وزارت بهداشت!
ابتلای پنج دانشآموز، سه معلم و یک معاون مدرسه از منبعی موثق در اختیار پندری قرار گرفته است. در این‌باره تلاش‌ها برای اعلام جزئیات مبتلایان اخیر توسط دانشکده علوم پزشکی گراش بی‌نتیجه ماند. مهدی خوشبخت، مدیر روابط عمومی دانشکده علوم پزشکی گراش به پندری گفت ما امکان انتشار جزئیات مبتلایان به کرونا به صورت عمومی را نداریم، اما در صورت نیاز اسامی و آمار با جزئیات در اختیار رئیس ستاد مبارزه با کرونا شهرستان قرار می‌گیرد.
حالا توپ در زمین ستاد مبارزه با کرونای شهرستان است. معاون وزیر بهداشت پنجشنبه ۲۸ شهریور گفته «دیگر رنگ‌بندی کرونایی معنایی ندارد. نارنجی و زرد نداریم، کل کشور در وضعیت قرمز قرار دارد». ستاد کرونا باید تکلیف خود و خانواده‌های دانش‌آموزان را هرچه سریع‌تر روشن کند. به جز دایر بودن مدارس، دانشجویان علوم پزشکی نیز برای گذراندن طرح از شهرهای مختلف به گراش سرازیر شده‌اند. آیا کلاس‌ها به زودی مجازی خواهند شد یا باید منتظر قرمز شدن وضعیت گراش بمانیم؟
در غیر این‌صورت شاید راه‌ِحل در بخش نهایی صحبتهای قادری، معاون آموزشی آ.پ گراش باشد که گفت: زمانی مدارس می‌توانند در شرایط حال حاضر شهرستان فعالیت حضوری خود را لغو کنند که هیچ دانش‌‌آموزی به اختیار خود در مدرسه حضور نیابد. آن وقت است که آموزش در آن مدرسه صرفا مجازی خواهد شد. شاید نیاز باشد والدین خود دست به کار شوند.
۱ نظر
سلام
مشکل رو بایستی در فرهنگ بله قربان گوی بسیاری از خانواده‌های گراشی جستجو کرد چرا که مردم بسیاری از شهرها و حتی بخشها و روستاها با صحبتهای وزیر آموزش و پرورش و وزیر بهداشت متوجه خطر شده منتظر نشدند وزارتخانه آموزشگاهها را تعطیل کند و فرزندان خود را به مدرسه نفرستادند جای دوری نرید همین ارد نمونه زنده و بارز که بهتر از بخش مرکزی خطر را حس و درک کرد